ضرورت معاد

چند وقت هست که می خوام این موضوع رو مطرح کنم. ولی فرصت نشده.

استاد صفایی تو بحث ضرورت معاد  اینطور استدلال می کنه که:
1-  ما بی نهایت استعداد داریم و استعدادهایی داریم که تو این دنیا نیاز نداریم (که با همون غرائز هم میشه در این دنیا زندگی کرد)
2- همونطور که استعداد ها ی اضافی (دست و پا و ...)جنین در رحم مادر نشان دهنده وجود عالمی بیرون از رحم است این استعداد های اضافی انسان در این دنیا نیز نشان دهنده عالمی بعد از این دنیا است. (ضرورت معاد)

3- از طرفی هر نیازی در این دنیا نشان دهنده وجود رفع کننده آن است و به قول استاد با همین بینش هست که با شیوع هر بیماری به دنبال داروی اون میگردند.
4- میل به جاودانگی انسان یک نیاز در انسان  است لذا باید پاسخگویی داشته باشد لذا وجود عالمی پس از مرگ ضروری میشه.

و بعد از اینکه استمرار انسان پس از این دنیا اثبات میشه. بحث ضرورت وحی مطرح می شه.
اول از دوستان می خوام اگر در نحوه بیان استدلالات اشکالی وجود داره مطرح کنند تا در موضوع مطلب بعدی سوالات خودم رو مطرح کنم.